Montfode Castle

Zgodnie z przeprowadzoną w roku 1847, przez znanego szkockiego antykwariusza James’a Paterson’a (ur. 1805 – zm. 1876), inspekcją ruin zamku Montfode przyjmuje się, że oryginalnie mógł on stanowić „dużą, prostokątną wieżę”. Ta, w późniejszym okresie została z pewnością rozbudowana o dwa narożne skrzydła, przyjmując tym samym formę mieszkalno – obronnej wieży ulokowanej na planie litery „Z”. Jedyną pozostałością tej budowli są dzisiaj fragmenty jej okrągłej, północnej wieży schodkowej oraz niewielki fragment północno – wschodniego muru. Zachowana, narożna wieża oryginalnie mogła obsługiwać trzy lub cztery kolejne kondygnacje. Nie jest także wykluczone, że na jej szczycie znajdowała się niewielka stróżówka, tzw. cap- house. Obecnie mierzy ona około 8 metrów i posiada około 2 metrów średnicy. W jej ścianach zostały osadzone niewielkie, szczelinowe okienka. W przypadku zagrożenia mogły one jednak równie dobrze służyć jako otwory strzelnicze. Klasyczna, okrągła ambrazura jest widoczna także w północnej, parterowej części wieży.
Wspomniany fragment muru podobnie posiada około 7 metrów wysokości oraz około 2 metrów długości.
Zarówno wieża, jak i mur zostały wykonane z nieobrobionego gruzu i posiadają około 0.7 metra szerokości.

Montfode Castle stanowił własność rodu Montfode of that Ilk („Of that ilk”, czyli „z tego rodu/z tego miejsca”. Termin ten stosowano, by uniknąć powtarzania tej samej nazwy. W tym przypadku nazwa rodu brzmiałaby zatem „Montfode of Montfode”). Wybudowany w drugiej połowie XVI wieku zamek, przez słynnego szkockiego kartografa Timothy’ego Pont’a (ok. 1564 – ok. 1614) został określony jako „piękne mieszkanie”. Ostatni przedstawiciel rodu – John Montfode of that Ilk zmarł około roku 1672. Najprawdopodobniej po tym wydarzeniu zamek został też ostatecznie opuszczony.
W roku 1756 posiadłość Montfode należała do Williama Ramsay’a. Kolejnym jej właścicielem został bankier z Glasgow – Robert Carrick.
Około roku 1856 jego wciąż zachowane w dość dobrym stanie mury zostały prawie całkowicie rozebrane, a pozyskany w ten sposób gruz został następnie wykorzystany do budowy pobliskiego młyna.