Caol Chaoruinn

Caol Chaoruinn, bez żadnej wątpliwości, był obronno – mieszkalną rezydencją.
Niestety, obecnie nie jesteśmy w stanie stwierdzić czy przyjmował on formę typowej, szkockiej wieży mieszkalno – obronnej czy raczej był to zwykły dwór obronny.
Wiadomym jest jednak, że budynek ten mierzył w przybliżeniu 18 na 15 metrów i posiadał wykonane z dużych kawałków gruzu mury. Ich szerokość na najlepiej zachowanym odcinku południowym dochodziła do, aż 1.7 metra. Ich współczesna wysokość to jednak nie więcej, niż pół metra.
Widoczne w najbliższym otoczeniu Caol Chaoruinn, pokryte darnią fundamenty kolejnych budynków pochodzą ze znacznie późniejszych czasów. Oczywiście można przy tym dość bezpiecznie założyć, że oryginalnie w pobliżu tej obronnej rezydencji wznosiły się także pomocnicze budynki gospodarcze. Ich wygląd, ani bardziej precyzyjna lokalizacja podobnie nie są nam znane.

Caol Chaoruinn ulokowany został w malowniczym miejscu, na szczycie dość wysokiego pagórka, u wejścia do laguny An Lodan. Położenie to pozwalało mu jednocześnie na kontrolę przynajmniej dwóch ważnych węzłów komunikacyjnych, a mianowicie: Ford – Carnasserie i Ford – Salachry – Kintraw.
Bardziej szczegółowa historia tej warowni jest niestety nieznana. Możemy jedynie przypuszczać, że stanowił on jedną z warowni lordowskiego okręgu Glossary, utworzonego w roku 1240 przez króla Alexandra II (ur. 1198 – zm. 1249).

W odległości około 350 metrów na północny – wschód od Caol Chaoruinn, na szczycie wysokiego wzgórza, można również odnaleźć nikłe relikty prehistorycznej warowni – Dun Toiseach.