Castle Huntly

  • Status: - *** - Więzienie
  • Typ: Wieża mieszkalno - obronna położona na planie litery „L” (L-plan tower house)
  • Data: od XV wieku
  • Położenie: około 1.6 kilometra (1mili) na południowy - zachód od Longforgan. Perth & Angus
  • Numer według map "Ordance Survey": NO 301292
  • Inne nazwy: Huntly Castle, Castle Lyon

Perth and Kinross DD2, Wielka Brytania

 

 
Zamek Huntly, potężna wieża mieszkalno – obronna została wybudowana na szczycie niezbyt wysokiego, lecz skalistego pagórka, w samym centrum nizinnej, oryginalnie też bardzo bagnistej krainy Carse of Gowrie.
Z uwagi na nierówność terenu, jej południowo – zachodnie skrzydło znajduje się nieco poniżej linii głównego bloku. W jego parterowej części mieścił się także loch, wyposażony w tylko niewielki, szczelinowy otwór wentylacyjny. Dostęp do tego pomieszczenia był możliwy jedynie poprzez osadzony w stropie właz. Powyżej lochu znajdowała się stróżówka. W jej północno – zachodniej ścianie zostało także umieszczone główne wejście do budynku. Jednocześnie stróżówka zapewniała dostęp zarówno do spiżarni położonej na pierwszym piętrze głównego bloku, jak i do ulokowanej pomiędzy obydwoma skrzydłami, wąskiej klatki schodowej. Osadzone w niej kręte schody prowadziły z kolei do wszystkich kolejnych kondygnacji wieży.
Z obydwu wspomnianych spiżarni, tylko położona od strony północno – zachodniej posiadała niewielkie okienko. Na drugim piętrze głównego bloku znajdował się tzw. dolny hall. Dostęp dziennego światła zapewniały tej komnacie dwa okna, skierowane w strony północno – zachodnią i południowo – wschodnią. Dodatkowo posiada ona dwa niewielkie kominki osadzone w ścianach południowo – wschodniej i północno – zachodniej. Komnata ulokowana na drugim piętrze skrzydła południowo – zachodniego, chociaż podobnie posiada dwa okna skierowane w strony południowo – wschodnią oraz południowo – zachodnią, to pozbawiona jest jednak kominka.
Trzecie piętro głównego bloku zajmuje tzw. górny hall. Pomieszczenie to wyposażone jest w cztery duże okna. Dwa z nich skierowane są w stronę północno – wschodnią. Pojedyncze okna zostały natomiast umieszczone w ścianach południowo – wschodniej i północno – zachodniej. Dodatkowo w grubości ścian tej komnaty ulokowano cztery garderoby. Dwie z nich osadzone w ścianie północno – zachodniej i jedna z narożnika wschodniego posiadają własne, niewielkie okienka. Jedyna, pozbawiona tego elementu garderoba została umieszczona w centralnej części ściany północno – wschodniej, pomiędzy dwoma wspomnianymi wcześniej oknami. Górny hall, podobnie jak jego dolny odpowiednik posiada dwa kominki. Także one zostały osadzone w ścianach południowo – wschodniej i północno – zachodniej. Komnata ze skrzydła południowo – zachodniego wyposażona jest z kolei w dwa, skierowane w stronę południowo – wschodnią okna oraz umieszczony w ścianie południowo – zachodniej kominek. W jej północnym narożniku znajduje się także półka ścienna. Z kolei poprzez wschodni narożnik zostało poprowadzone przejście do kolejnej klatki schodowej. Ta, dawała niegdyś dostęp do ulokowanych na poddaszu kwater służby. Umieszczone w niej kręte schody zostały usunięte najprawdopodobniej w drugiej połowie XVII wieku. Ich rolę przejęły wówczas, osadzone w grubości ściany północno – zachodniej skrzydła południowo – zachodniego, proste schody.
W roku 1660, z inicjatywy sir Patricka Lyon’a, 3-ego hrabiego Strathmore and Kinghorne (ur. 1643 – zm. 1695) do oryginalnego, czterokondygnacyjnego budynku zostało dodane kolejne piętro. Następnie w roku 1776 podjęta została kolejna, kluczowa przebudowa wieży. Castle Huntly otrzymał wówczas nowy dach, wraz z centralną wieżą noszącą nazwę „latarni” oraz narożnymi bartyzanami. Od strony północno – wschodniej do oryginalnej wieży dodano także dwa, okrągłe (jednopiętrowe) skrzydła z ulokowanym pomiędzy nimi hallem wejściowym. W tym samym czasie, wyrównano także teren wokół skrzydła południowo – zachodniego. Pozwoliło to na wybudowanie w tym miejscu parterowego budynku z czterema pomieszczeniami gospodarczymi. Pomiędzy tym budynkiem, a południowo – zachodnią ścianą głównego bloku pozostawiono jednak niewielki pasaż. Dawał on dostęp do ulokowanego już na poziomie dziedzińca głównego wejścia w skrzydle południowo – zachodnim.
Oryginalnie otoczona była także obronnym murem. W jego obrębie znajdowały się liczne budynki gospodarcze. Wśród nich z pewnością znajdowała się kuchnia, której pozostałości brak jest w samej wieży.
W odległości około 250 metrów na północny – zachód od zamku zachował się ponadto interesujący, datowany na drugą połowę XVII wieku gołębnik. Z kolei, ulokowany na wschód od zamku staw został utworzony wkrótce po roku 1660. Chociaż lokalnie wciąż nazywany jest „fosą”, to z pewnością nie pełnił on żadnej innej funkcji poza ozdobną.

 

 

 

 

Historia Castle Huntly
 
W roku 1452, król James II (1430 – 1460) wydał licencję dla sir Andrew Gray’a of Fowlis, 1-ego Lorda Gray (ok. 1390 – 1469) zezwalającą na budowę „fortalicji w jakiejkolwiek części swoich posiadłości”. Budowa zamku rozpoczęła się wkrótce po tym wydarzeniu. Do jej konstrukcji został natomiast użyty bardzo twardy kamień pobrany z kamieniołomu Kingoodie, położonego na brzegu pobliskiej rzeki Tay.
Najwcześniejszy zapis o Castle Huntly pochodzi jednak dopiero z roku 1508. Dnia 7 stycznia tego roku król James IV (1473 – 1513), w mieście St Andrews, potwierdził prawa sir Andrew Graya, 3-ego Lorda Gray do „ziem i baronii Langforgund wraz z przyległościami, mieszkańcami i dzierżawcami oraz posiadłości Langforgund, Huntlie z wieżą i fortalicją.” Patrick, 6-ty Lord Gray (zm. 1612) poparł angielską królową Elżbietę I (Elizabeth I, 1533 – 1603) w jej decyzji dotyczącej egzekucji królowej Marii Stuart (1542 – 1587).
W roku 1614 sir Andrew Gray, 7-my Lord Gray (zm. 1663) sprzedał Castle Huntly dla sir Patricka Lyon, 1-ego hrabiego Kinghorne (ok. 1575 – 1615). Wkrótce sir Patrick zmienił też nazwę zamku na Castle Lyon. W roku 1777, po śmierci sir Johna Bowes (Lyon), 9-ego hrabiego Strathmore and Kinghorne, wdowa po nim Lady Mary Eleanor Bowes, hrabina Strathmore and Kinghorne (1749 – 1800) za kwotę 40-stu tysięcy funtów sprzedała zamek dla George’a Patersona (1734 – 1817). Ten, z powrotem zmienił jego nazwę na Castle Huntly. W trakcie obydwu światowych wojen (1914 – 1918 i 1939 – 1945) w zamku mieściła się szkoła dla dziewcząt.
Huntly pozostał w rękach rodu Paterson, aż do roku 1946. Wówczas, po śmierci pułkownika Adriana Gordona Patersona (zm. 1946), wdowa po nim sprzedała go dla rządu. W tym samym roku został w nim utworzony ośrodek dla nieletnich przestępców. Następnie w jego miejsce utworzono półotwarte więzienie dla mężczyzn. Obecnie więźniowie zajmują cele, w wybudowanych w pobliżu wieży, parterowych barakach. W zamku mieszczą się natomiast biura, pomieszczenia gospodarcze oraz kwatery strażników.

 

 

 

Według miejscowej legendy zamek Huntly jest nawiedzony przez zjawę „Białej Pani”. Utożsamiana jest ona z osobą Lady Adelaide Lyon (1676 – 1689), córką sir Johna, 4-ego hrabiego Strathmore and Kinghorne (1663 – 1712). Dziewczyna miała nie tylko pokochać młodego służącego swojego ojca, ale też wraz z nim przygotowywać spisek na życie hrabiego. Kiedy sprawa wyszła na jaw hrabia zamknął Adelaide w jednej z górnych komnat zamku (zwanej Waterloo Room). Młody służący został natomiast stracony. Kiedy wieści o śmierci kochanka dotarły do jej uszu, ta z żalu rzuciła się z okna. Według innej wersji kobieta miała też zginąć nieszczęśliwie podczas próby ucieczki z niewoli. Od tej pory jej duch nawiedza nie tylko Waterloo Room, ale i całą okolicę zamku. Inną zjawą widzianą w Huntly (również nawiedzający tą komnatę) ma być tragicznie zmarły podczas wypadku na rzece Tay (w roku 1939), jedyny syn pułkownika Patersona – Richard.

 

0 komentarzy:

Dodaj komentarz

Chcesz się przyłączyć do dyskusji?
Feel free to contribute!

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *