Drumlochy Castle

Drumlochy Castle był XVI-wieczną wieżą mieszkalno – obronną. Pozostał on w użyciu w latach 1542 – ok.1700. Posiadłość należała do rodziny Herons of Drumlochy. Zamek został prawie całkowicie zniszczony podczas zatargu z rodziną Blair, której zamek Glascune znajdował się nieopodal.
Obiekt zajmuje wschodnio – południowo-wschodnią część szczytu pagórka. Jedyny ocalały fragment muru posiada 8.2 metrów długości i 3.6 metrów wysokości. Jego grubość wynosi około 0.8 metra. Mur ten zwęża się ku południowemu – zachodowi sugerując, iż w tym miejscu musiała być późniejsza niewielkich rozmiarów dobudówka. W centralnej części zachowanej części znajduje się obecnie zablokowane niewielkie okno. W wschodniej części dodatkowo umieszczony jest też szczelinowy otwór strzelniczy. Na południowo – zachodniej części muru widoczne są także niewielkie fragmenty okrągłej wieżyczki z zachowanym wciąż otworem strzelniczym. Z dużą dozą prawdopodobieństwa można założyć, że spore jej fragmenty wciąż znajdują się pod powierzchnią ziemi. Dzięki zachowanym detalom uznaje się, że ściana południowa zamku mierzyła oryginalnie 10.5 metrów długości i około 8 metrów wysokości, jednak ze względu na wybudowaną w tym miejscu późniejszą farmę ustalenie pełnego wyglądu zamku jest praktycznie niemożliwe. Od strony północnej zamek oryginalnie otoczony był też potężnym, wykonanym z tłuczonego kamienia murem. Czas jego powstania jest podobnie trudny do określenia. Kolejny mur otaczający zamek od strony południowo – zachodniej także był raczej wcześniejszą konstrukcją. Od strony południowo – południowo – wschodniej zamek broniło natomiast strome, kamieniste zbocze szczytu. Niewielkie fragmenty późniejszego, osadzonego na planie kwadratu ogrodzenia wskazują, że znajdował się tutaj także ogród kwiatowy. Był on wybudowany tarasowo, pod sporym nachyleniem. Podobny układ dawał tym samym doskonały widok na znajdującą się poniżej dolinę. Na jego wschodnim rogu znajdował się ponadto budynek, najprawdopodobniej gospodarczy. Zamek został ostatecznie opuszczony w XVIII wieku, po niszczycielskim ataku sąsiadów z pobliskiego zamku Glasclune. Od północno – wschodniej strony widnieją także ruiny później wybudowanej farmy. Znajduje się tutaj XVIII-wieczna dobudówka i szereg ruin XIX-wiecznych budowli m.in. chata oraz stodoła. Widoczne są też zarysy i innych budynków gospodarczych. Farma była w użyciu aż do początków XX wieku, jednak jeszcze przez szereg następnych lat okoliczni mieszkańcy wykorzystywali to miejsce, jako źródło darmowego materiału budowlanego.

Historia rodziny Herons

Pierwsza wzmianka o rodzinie Herons pochodzi z lat panowania Williama I Liona (ur. 1142 lub 1143 – zmarł 1214) kiedy to Adam Hereng był świadkiem statutu króla dotyczącego klasztoru Coldingham. Jego córka Petronilla za panowania króla Alexandra II (1198 – 1249) ofiarowała ziemie Borthwick, w parafii Robertson na rzecz kościoła wMelrose. Tragiczna śmierć Johna Herring w Gihnerton Grange niedaleko Edynburga w roku 1371, mało co nie doprowadziła do ruiny całego rodu (wydarzenie to zostało uwiecznione w niedokończonej balladzie sir Waltera Scotta – „The grey brother”). Gilbert Heryng w roku 1395 poświadczał statut dla sir Haigha of Scuny wFife. Sir John Hering, Pan Glasclune w tym samym roku był wspomniany podczas rządowej kontroli ziem Kirknes i Lauchor. W roku 1425 kolejny z rodu Herring imieniem John był konstablem zamku Bass, na skalistej wyspie Bass Rock niedaleko North Berwick. Patrick Heryng w roku 1453 był wspomniany jako posiadacz trzeciej części posiadłości Cranshaws. W 1457 John Heryng of Herynge wszedł w posiadanie części ziem Cowbyr. W roku 1462 Thomas Heryng pełnił funkcję adwokata Regentki Szkocji i żony króla Jamesa II (1430 – 1460) – Mary of Gueldres, (ok.1431 – 1463). W roku 1479 William Hering był wymieniony wśród możnych oskarżonych o zajęcie wbrew woli króla Jamesa III (1451 – 1488) zamku Dunbar. Robert Hering pełnił funkcję agenta Annabelli Stewart, hrabiny Huntly (ok.1433 – 1509, siostra Jamesa II) w roku 1483. Zachowana w dokumentach wzmianka z roku 1491 dotyczyła z kolei osoby Jamesa Herynga of Tulibole. Możliwe, że w roku 1508 pełnił on funkcję pastora w Murroes. W roku 1574 James Herring pełnił funkcję burmistrza i pastora w Methven.