Law Castle

Zamek Law, dość typowa szkocka wieża rycerska, ulokowany został na stromym, zachodnim zboczu wzgórza Law Hill. Datę jego powstania określa się na drugą połowę XV wieku.
Ten prostokątny w planie, masywny budynek posiada wymiary 12.6 na 8.8 metrów. Wysokość od jego podstawy do poziomu chodnika straży wynosi natomiast 12.5 metrów.
Jedyne, łukowate wejście znajduje się na poziomie dziedzińca, w centralnej części ściany południowej. Jego ochronę oryginalnie stanowiły para masywnych drzwi, z których wewnętrzne były dodatkowo wzmocnione boczną sztabą. Ta, osadzona była też w grubości południowego muru (jego części zachodniej). Ze znajdującego się za wejściem niewielkiego przedsionka można było się dostać zarówno do parterowej części wieży, jak i via kręte, osadzone w narożniku południowo – wschodnim, schody do jej wyższych kondygnacji. W południowo – wschodnim narożniku przedsionka znajduje się także szczelinowy otwór strzelniczy, stanowiący dodatkową osłonę wejścia.
Na parterze wieży mieszczą się dwie, przedzielone działową ścianką, spiżarnie. Większa z nich, ulokowana od strony zachodniej, mierzy ok. 5.6 na 4.9 metrów. Dostęp dziennego światła zapewniały jej oryginalnie trzy niewielkie, szczelinowe okienka. Te, w przypadku zagrożenia mogły być oczywiście wykorzystane jako otwory strzelnicze. W późniejszym czasie zostały one jednak zastąpione bardziej użytecznymi paszczowymi ambrazurami. Pozwalały one na prowadzenie ognia w kierunkach północnym, południowym i zachodnim. Druga z wspomnianych spiżarni, położona od strony wschodniej, z uwagi na mieszczące się południowo – wschodnim narożniku wieży spiralne schody, przyjmuje kształt trapezu. Z tego też powodu długość jej zachodniej ściany wynosi 5.6 metrów przy 4.2 metrach długości ściany wschodniej. Szerokość tego pomieszczenia mierzy natomiast około 4 metrów. Dostęp dziennego światła zapewniały jej jedynie dwa szczelinowe okienka. Skierowane były one w stronę północną i wschodnią. Tak jak i w przypadku spiżarni zachodniej zostały one z czasem przekształcone w paszczowe otwory strzelnicze. Z uwagi, że piwnica ta posiada bezpośrednie połączenie z położonym powyżej hallem, przyjmuje się, że w głównej mierze służyła jako magazyn wina. Wejście do łączących obydwa te pomieszczenia, osadzonych w grubości północnego muru wąskich schodów, znajdowało się w jej północno – wschodnim narożniku.
Dość nietypowo, parterowe pomieszczenia Law Castle, w odróżnieniu od większości szkockich wież mieszkalno – obronnych, pozbawione były kolebkowych sklepień. Zamiast tych zastosowane zostało proste, lecz także kamienne sklepienie. Pozostałe piętra tego budynku rozdzielały już zwykłe, drewniane stropy.
Ulokowany na pierwszym piętrze hall, tradycyjnie najbardziej reprezentacyjna komnata zamku, mierzy 6.7 na 5.8 metrów. Dostęp dziennego światła zapewniało mu pięć, znacznie już większych okien. Trzy z nich znajdują się w zachodniej części tej komnaty. Dwa przylegają zatem do jej południowo – zachodniego narożnika (odpowiednio w ścianach południowej i zachodniej). Trzecie z kolei, osadzone jest w pobliżu narożnika północno zachodniego (w ścianie północnej). Wszystkie one zostały też wyposażone w boczne, kamienne siedzenia. Okno południowo – zachodnie, w swej ościeży posiada dodatkowo dwie spore nisze. Z kolei, okno północno – zachodnie wyposażone jest tylko w jedną, podobną półkę ścienną. Umieszczona jest ona w zachodniej części ościeży. Dwa okna wschodnie ustępują już rozmiarami swoim zachodnim odpowiednikom. Ulokowane zostały w górnych partiach ścian, co też oznacza, że pozbawione są bocznych, kamiennych ław. Pod oknem południowo – wschodnim została także umieszczona kolejna nisza. Okno północno – wschodnie znajduje się natomiast w wąskim, osadzonym w grubości północnej ściany, zakamarku. Stanowi on niejako przedłużenie wspomnianych już, wąskich schodów łączących hall ze spiżarnią wschodnią.
Hall wyposażony jest też oczywiście w sporych rozmiarów kominek. Został on umieszczony w centralnej części ściany zachodniej.
We wschodniej części tej kondygnacji wieży mieści się ponadto kuchnia wraz z jej paleniskiem. Co dość niezwykłe posiadają one prawie takie same wymiary. Ich długość wynosi zatem 4.3 metry, przy szerokości jedynie 1.2 metra. W północnej ościeży kominka został również osadzony okrągły piekarnik, Po przeciwnej, południowej stronie mieści się natomiast sporych rozmiarów nisza w której niegdyś przechowywana była sól. Obydwa te pomieszczenia były też oryginalnie oddzielone od hallu jedynie drewnianym przepierzeniem.
Dostęp do dwóch prywatnych komnat ulokowanych na drugim piętrze wieży prowadził ze wspomnianych narożnych schodów (południowo – wschodnich) poprzez długi wąski pasaż osadzony w grubości ściany południowej. Pokoje te, służące zapewne jako główne sypialnie dla właścicieli zamku, rozdzielone były ciekawą, zygzakowatą ścianką działową. To też znacznie wpłynęło na nieregularny kształt samych pokoi. Nieco większą komnatę zachodnią oświetlają dwa okna. Skierowane są one w strony południową i zachodnią. Podczas gdy pierwsze z nich wyposażone jest w dwie boczne, kamienne ławy, to okno zachodnie, umieszczone też w głębokiej wnęce, posiada zaledwie jedną taką ławę. Przyczyną tego było umieszczenie w północnej części jego ościeży przejścia do długiej i wąskiej garderoby. Osadzona została ona w grubości ściany północnej. W tej samej ścianie, bliżej jednak jej środkowej części znajdują się także dwie latryny. Oddzielone były one od siebie działową ścianką i rzecz jasna, każda z nich służyła osobnej komnacie. Kominek komnaty zachodniej został umieszczony w centralnej części ściany zachodniej. Palenisko komnaty wschodniej ulokowane natomiast zostało w ścianie północnej, w pobliżu jej północno – wschodniego narożnika. Pomiędzy nim, a wspomnianą wyżej latryną znajduje się także jedno z dwóch okien. Podobnie jak okno zachodnie komnaty zachodniej wyposażone jest ono w tylko jedną boczną ławę. Drugie z okien, skierowane w stronę wschodnią, pozbawione jest w ogóle tego elementu.
Układ komnat z trzeciego piętra wieży był prawie identyczny jak układ komnaty znajdujących się pod nimi. Pokój zachodni posiadał więc dwa okna: południowe i zachodnie. W jego ścianie zachodniej został także umieszczony kominek, a w grubości ściany północnej znalazło się miejsce zarówno dla garderoby, jaki niewielkiej latryny. Pokój wschodni również posiada dwa okna: północne i wschodnie. Kominek natomiast, jak i latryna zostały ulokowane w ścianie północnej. Obecnie, przed obydwiema latrynami, znajduje się niewielka łazienka z prysznicem.
Dodatkowe pomieszczenia mieszkalne znajdowały się także na poddaszu wieży. Po odbudowie wieży, która miała miejsce w latach 80-tych minionego stulecia, na tym poziomie zostały utworzone cztery nowe pomieszczenia: sypialnia, salon, garderoba oraz łazienka.
Wokół całego szczytu wieży poprowadzony jest też chodnik straży. Osłonięty jest on kamiennym, wspartym na schodkowych konsolach, parapetem z zaokrąglonymi narożnikami.
Oryginalnie w pobliżu wieży znajdowały się także liczne budynki gospodarcze. Wśród nich z pewnością była stajnia oraz magazyny. Całość mogła być też otoczona obronnym murem. Niestety, żaden z tych elementów nie przetrwał do współczesnych czasów.

Historia Law Castle 

Zamek Law został najprawdopodobniej wybudowany w roku 1468, jako prezent dla księżniczki Mary Stewart (ur. 1453 – zm. 1488), córki króla Jamesa II  (1430 – 1460), z okazji jej ślubu z sir Thomasem Boydem (1446 – ok. 1473), przyszłym 1-szym hrabią Arran (pierwszej kreacji tego tytułu). Związek ten nie cieszył się jednak zbytnią popularnością, i przez samego brata Mary, młodego króla Jamesa III (1452 – 1488) był postrzegany jako „głęboka zniewaga”. Monarcha ostatecznie rozwiązał ten problem, kiedy sir Thomas wraz z ojcem sir Robertem Boydem (ok. 1425 – ok. 1482), 1-szym Lordem Boyd, pełniącym wówczas rolę królewskiego Regenta, udali się do Norwegii w celu ustalenia warunków jego własnego ślubu z księżniczką Margaret of Denmark (1456 – 1486), córką Christiana I (1426 – 1481), króla Danii, Norwegii i Szwecji. Chociaż posłowie spisali się doskonale, nie tylko sprowadzając Margaret do Szkocji, ale i pomyślnie rozwiązując też kwestię zwrotu wysp orkadzkich przez Norwegię, James III doprowadził do uznania ich winnymi zdrady stanu.  Ich tytuły zostały wówczas zniesione, a wszystkie posiadłości skonfiskowane przez Koronę. Podczas gdy sir Robert znalazł schronienie w Anglii, to jego syn na krótko wrócił do kraju, po czym, ostrzeżony przez swoją żonę o grożącym mu niebezpieczeństwie wyjechał na kontynent. Zmarł najprawdopodobniej w Antwerpii, około roku 1473.
Law Castle pozostał jednak własnością rodu Boyd, aż do drugiej połowy XVII wieku. Wreszcie, w roku 1670, Boydowie (być może sir William Boyd (ok. 1638 – 1692), 1-szy hrabia Kilmarnock) sprzedali go majorowi Hugh’owi Bontine. Zamek pozostał w rękach Bonitów, aż do drugiej połowy XIX wieku. Wiadomym jest, że pod koniec tego stulecia zawalił się już jego dach. W tym stanie zamek przetrwał do lat 80-tych XX wieku. Następnie, staraniem rodziny Phillips i pod szczególnym nadzorem doktora Anthony’ego Philipa Phillipsa, został on pieczołowicie odrestaurowany.
Obecnie Castle Law pełni funkcję eleganckiej rezydencji do wynajęcia.

Więcej informacji na temat jego wynajmu można uzyskać na oficjalnej stronie zamku:

www.lawcastle.com       lub pod numerem telefonu: (+ 44) 01505 703119