Lochinch Castle

Lochinch Castle został wybudowany na przełomie lat 1864 i 1867 dla sir Johna Hamilton – Dalrymple, 10-ego hrabiego Stair (ur. 1819 – zm. 1903) i jego żony Lousie Jane de Fraquetot (1824 – 1896), córki Augustina Louisa de Frenquetot, księcia de Coigny (1788 – 1865).
Stanowi on piękny egzemplarz szkockiego stylu baronialnego, wzbogaconego o kilka detali zaczerpniętych z francuskiej szkoły architektonicznej. Mieszanka ta miała podkreślać nie tylko pochodzenie hrabiowskiej pary, lecz i w szerszej perspektywie przypominać o długiej tradycji „auld alliance”, czyli francusko – szkockiego sojuszu.
Za projekt budynku, a także i jego wykonanie byli odpowiedzialni znani szkoccy architekci Thomas Brown (1806 – 1872) i James Maitland Wardrop (1823 – 1882). Pod szyldem firmy Brown & Wardrop wybudowali oni lub istotnie zmodyfikowali wiele historycznych budynków na terenie całej Szkocji, wliczając w to między innymi Glenapp Castle, Castle Stuart, Markree Castle czy Nunraw Castle.
Lochinch powstał w względnie spokojnych czasach wiktoriańskich, gdzie elementy obronne budynków stały się już faktycznie zbędne. W ich miejsce większy zatem nacisk kładziono na wygodę ich użytkowników. Wyjątkiem nie był więc także i pałac hrabiów Stair. Echo dawnych warownych szkockich rezydencji można jednak dostrzec w wysokiej wieży Lochinch, której szczyt został wyposażony zarówno w blanki oraz przypominające działa gargulce jak i okrągłe, narożne bartyzany z stożkowatymi daszkami. Podobnie jedyna pozostałość po dawnym, gospodarczym skrzydle wschodnim, czyli wysoki mur jest ozdobiony imponującymi, szczelinowymi otworami strzelniczymi. W jego centralnej części została dodatkowo umieszczona ciekawa wieżyczka przykryta oktagonalnym daszkiem.
Główny budynek pałacu mieści cztery kondygnacje: piwnice, dwa piętra mieszkalne oraz poddasze. Najbardziej reprezentacyjne komnaty, wliczając w to salon, jadalnię czy bibliotekę zostały umieszczone na parterze. Kolejne piętro zajmują prywatne komnaty i sypialnie. Wszystkie te pokoje zostały ozdobione w tak zwanym stylu jakobickim, czyli nawiązującym do epoki króla Jamesa I & VI (1566 – 1625). Wśród ich licznych eksponatów można wymienić między innymi marmurowe kominki z dębowymi wykończeniami czy zaopatrzone w orzechowe, rzeźbione drzwi regały na książki w bibliotece.
Wszystkie okna z pierwszego piętra budynku posiadają też ozdobne naczółki. Z kolei małe mansardowe okienka umieszczone w połaci dachu, wyposażone zostały w rzeźbione okiennice autorstwa Jamesa Annandale.
Centralną część południowej elewacji budynku zdobią imponujące jakobickie schody. Również jej środkowe okno flankują dwie kolumny z wyrzeźbionymi na nich inicjałami „Ss i Cs”. Odnoszą się one rzecz jasna do rodów Stair i Coigny. Wysoko ponad nimi, środkowe okno pierwszego piętra zdobi piękny fronton z umieszczoną na nim figurką XVII-wiecznego żołnierza. Dwa duże mansardowe okna z schodkowymi szczytami położone w zachodniej części budynku zwieńczają także figurki wyprostowanych lwów, tzw. lion rampant’ów, będących królewskim symbolem Szkocji.
W momencie budowy Lochinch Castle był wyjątkowo nowoczesnym i faktycznie samowystarczalnym budynkiem. Do jego oświetlenia wykorzystywane były zatem gazowe lampy, które były zasilane z własnej gazowni. Mieściły się także pralnia, warsztaty, stajnie, kuźnie, a nawet mleczarnia. We wschodnim skrzydle, przeznaczonym do użytku zamkowej służby na stałe zakwaterowani byli między innymi hydraulik, rybacy czy ogrodnicy.
W pobliżu pałacu zostały także umieszczone trzy ciekawe zegary słoneczne.

Historia Lochinch Castle

Mieszkający na co dzień w zamku Oxenfoord w pobliżu Edynburga – sir John, 10-ty hrabia Stair, po blisko 150 latach od utraty Castle Kennedy – dawnej, głównej siedziby rodu postanowił w pobliżu jej ruin wybudować nowoczesny, w pełni spełniający jego wygórowane wymagania, pałac. Budynek ten, w swym pierwotnym założeniu miał pełnić rolę jedynie zimowej rezydencji rodziny Hamilton – Dalrymple.
Prace w Lochinch trwały nieprzerwanie przez trzy lata i zostały ukończone w roku 1867 (część źródeł podaje też datę 1868). Jednocześnie przywrócono także do dawnej świetności ogrody założone, jeszcze w pierwszej połowie XVII wieku, przez sir Johna Dalrymple, 2-ego hrabiego Stair (1679 – 1747). Od tego momentu, przez najbliższych blisko 30 lat, każdej zimy na okres około dwóch tygodni, do Lochinch zjeżdżała nie tylko cała rodzina Dalrymple, ale i ich liczni goście.
Najstarszy syn i główny spadkobierca 10-ego hrabiego – sir John Hew Hamilton Dalrymple, 11-ty hrabia Stair (1848 – 1914) nad Lochinch zdecydowanie przekładał jednak Oxenfoord. Sytuacja zmieniła się diametralnie za czasów Johna Jamesa Hamilton – Dalrymple, 12-ego hrabiego (1879 – 1961) i Lochinch wkrótce zyskał miano głównej siedziby rodowej. Podobnie większość swojego czasu spędził w nim John Aymer Hamilton – Dalrymple, 13-ty hrabia (1906 – 1996). Tradycję tą podtrzymuje także jego syn i obecny właściciel pałacu – John David Hamilton – Dalrymple, 14-ty hrabia Stair (ur. 1961).
W trakcie I-szej Wojny Światowej (1914 – 1918), dzięki szczodrej ofercie 12-ego hrabiego w pałacu mieścił się szpital dla rannych żołnierzy. Z kolei podczas II-ej Wojny Światowej (1939 – 1945) na utworzonym w pobliżu lotnisku Castle Kennedy Airfield były prowadzone szkolenia dla załóg brytyjskich bombowców. Podczas tych ćwiczeń doszło niestety do kilku katastrof lotniczych. Jeden z samolotów spadł też tuż przy samym pałacu. Szczęśliwie sam budynek nie został wówczas nawet w najmniejszym stopniu uszkodzony.

Lochinch Castle jest prywatną rezydencją i nie jest udostępniany dla zwiedzających. Istnieje jednak możliwość jego częściowego wynajęcia na specjalne okazje, wliczając w to śluby.
Otaczające go piękne ogrody są dostępne (odpłatnie) w okresie pod początku kwietnia do końca września, w godzinach od 10 do 17.

Więcej informacji można uzyskać na stronie: www.castlekennedygardens.co.uk
lub pod numerem telefonu: (+44) 01776 702024