Comrie Castle

Ulokowany nad samym brzegiem rzeki Lyon, Comrie Castle został najprawdopodobniej wybudowany w drugiej połowie XV wieku.
Główny, prostokątny blok, tej niewielkiej położonej na planie litery „L” mieszkalno – obronnej wieży posiada wymiary 8.6 na 6.8 metrów. Na parterze tradycyjnie znajdowała się spiżarnia z kolebkowym sklepieniem. Powyżej mieścił się główny hall. Ostatnie piętro było przeznaczone do prywatnego użytku właścicieli zamku. Dodatkowe pomieszczenie mieszkalne mogło być ulokowane także na poddaszu. Niestety drewniane stropy górnych pięter nie przetrwały do czasów współczesnych. Łukowate wejście prowadziło z poziomu dziedzińca poprzez przystającą do południowo – zachodniego rogu głównego bloku, trzypiętrową wieżyczkę o wymiarach 4.4 na 4.1 metrów. Ulokowane w jej dolnej części spiralne schody pozwalały na dostęp jedynie do pierwszego piętra budynku. Powyżej, na dwóch kolejnych piętrach mieściła ona z kolei dodatkowe, niewielkie komnaty mieszkalne. Komunikację pomiędzy nimi i jednocześnie dwoma górnymi piętrami głównego bloku zapewniała bardzo wąska, okrągła wieżyczka schodowa ulokowana na złączeniu obydwu skrzydeł.
Wszystkie okna wieży były raczej niewielkich rozmiarów. W jej dolnych partiach zostały ponadto osadzone liczne otwory strzelnicze.

 
Historia Comrie Castle

Comrie Castle należał do rodziny Menzies. W roku 1487 wieża została częściowo zniszczona podczas pożaru. Po tym wydarzeniu, jej ówczesny właściciel sir Robert Menzies wybudował (w odległości około 5 kilometrów na wschód od Comrie) nową warownię o nazwie „Place of Weem”. W roku 1502 zaatakował ją i zniszczył Neil Stewart of Garth. Pojmany podczas tego napadu Robert Menzies został następnie uwięziony w lochu, należącego do Stewart’a, zamku Garth (znajduje się on w odległości około 5 kilometrów na północny – zachód od Comrie). Pozostał też w nim, aż do momentu gdy „dobrowolnie” zgodził się odstąpić Stewart’owi część swoich rodzinnych ziem. Ostatecznie cała sprawa skończyła się wyrokiem sądowym, nakazującym Stewart’owi zwrot spornych posiadłości. Wkrótce później Menzies wybudowali kolejną rodową rezydencję – Castle Menzies (w pobliżu lub na miejscu zniszczonego Place of Weem). Pozostali też w nim, aż do pierwszej połowy XX wieku. Castle Comrie został natomiast około roku 1600 wyremontowany i przynajmniej do roku 1715 (lub nawet 1745) służył młodszej linii rodu Menzies. Opuszczony po tym czasie popadł w całkowitą ruinę.